Mae’r Ddarlith C. G. Jung ym Mhrifysgol Essex yn ddigwyddiad mawreddog iawn ym maes astudiaethau Jungiaidd a seicdreiddiad. Caiff ei chynnal gan Ysgol Astudiaethau Seicogymdeithasol a Seicdreiddiol Prifysgol Essex, ac ar-lein i gynulleidfa fyd-eang, gan ddenu ysgolheigion ac ymarferwyr blaenllaw o bob rhan o’r byd. Mae’n llwyfan ar gyfer archwilio meddwl Jungiaidd mewn cyd-destunau cyfoes, gan ei wneud yn ddigwyddiad deallusol arwyddocaol i’r rhai sy’n ymwneud â seicdreiddiad, athroniaeth, a disgyblaethau cysylltiedig.
Yn Narlith 2025, aeth Lucy â chynulleidfaoedd ar daith ddofn i gymhlethdodau’r egoau academaidd, hunanymwybyddiaeth, addysg, a phwysau sefydliadol yn ei sgwrs, ‘Mordwyo Egoau Academaidd a Gofodau Therapiwtig: Mewnwelediadau o Bron i 30 Mlynedd ar flaen y gad o ran academia ac Astudiaethau Jungiaidd.’
Gan dynnu ar ei phrofiad yn ei gyrfa sy’n rhychwantu ymchwil, addysgu, golygu, arholi, a hyfforddiant clinigol, archwiliodd Lucy baradocsau hunanfyfyrio a bywyd sefydliadol o fewn lleoliadau academaidd a therapiwtig. Gyda dyfnder a ffraethineb nodweddiadol, dadbaciodd y tensiynau rhwng uchelgais deallusol a thwf personol, gan daflu goleuni ar y ffyrdd y gall chwyddiant ego amlygu ar bob lefel – o fyfyrwyr i ysgolheigion hŷn a rheolaeth academaidd.
Un o’r agweddau mwyaf deniadol ar y sgwrs oedd ei thrafodaeth ar fannau corfforol a seicolegol – sut mae’r amgylcheddau yr ydym yn byw ynddynt, o strydoedd ein dinas, ystafelloedd dosbarth ac ystafelloedd ymgynghori therapi, yn siapio ein gallu i fyfyrio, tyfu, a chysylltu. Drwy dynnu sylw at rôl pensaernïaeth a dylunio gofodol mewn profiadau seicdreiddiol ac academaidd, gwahoddodd y gynulleidfa i ystyried sut y gall gofodau a ddyluniwyd yn feddylgar wella mewnwelediad a gwytnwch.
Sgwrs a atseiniodd
Roedd myfyrdodau’r Athro Huskinson yn taro tant gyda’r gynulleidfa, gyda llawer ohonynt yn cydnabod yr heriau a ddisgrifiodd. Roedd ei gallu i blethu profiad personol, dyfnder athronyddol, a beirniadaeth o’r byd go iawn ynghyd yn sicrhau trafodaeth rymus a chyfnewidiol. Sbardunodd y sgwrs sesiwn holi-ac-ateb a ddilynodd ag ymatebion cyffesol, ac archwiliad athronyddol o oblygiadau ymarferol meddwl Jungiaidd a Nietzscheaidd yn eu bywydau proffesiynol ac academaidd eu hunain.
Fel ysgolhaig o fri rhyngwladol, mae Lucy Huskinson yn parhau i wthio ffiniau astudiaethau Jungiaidd, gan bontio seicdreiddiad, athroniaeth, a dylunio pensaernïol mewn ffyrdd arloesol. Disgrifiwyd ei sgwrs nid yn unig fel gwledd ddeallusol ond hefyd fel gwahoddiad atgofus i ailfeddwl am y gofodau – yn gorfforol ac yn sefydliadol – sy’n siapio ein datblygiad personol a phroffesiynol.
I’r rhai a fethodd y digwyddiad, mae nifer o’i llyfrau’n cynnig archwiliad pellach o rai o’r themâu hyn, megis, Nietzsche and Jung (2004), Architecture and the Mimetic Self (2018), a Nietzsche and Architecture (2024).
Dywed yr Athro Peter Shapely, Pennaeth yr Ysgol Hanes, y Gyfraith, a Gwyddorau Cymdeithas, "Rydym wedi’n gwefreiddio'n fawr gan gyflawniad eithriadol Lucy. Mae cael ei gwahodd i draddodi Darlith fawreddog C. G. Jung yn dyst i drylwyredd deallusol ei hymchwil a’i phroffil byd-eang trawiadol. Mae Lucy wedi bod ar flaen y gad ym meysydd athroniaeth Nietzscheaidd a seicoleg Jungiaidd, gyda’i chyhoeddiadau wedi’u cyfieithu i ieithoedd lluosog a gwahoddiadau cyson i gyflwyno papurau cyweirnod mewn cynadleddau rhyngwladol."